-
1 ξυννοια
ион. συννοίη ἥ1) размышление, обдумывание Plat., Arst., Luc.συννοίῃ ἐχόμενος Her. — погруженный в размышления;
ἐμοί τοι ἥ ξ. βουλεύει πάλαι Soph. — я давно уже думаю об этом2) забота, тревога(συννοίᾳ δάπτομαι κέαρ Aesch.)
σύννοιαν ὄμμασιν φέρων Eur. — с озабоченными глазами3) сознание своей вины, угрызение(σ. οἷον δέδρακε ἔργον Eur.)
-
2 σύν-νοια
σύν-νοια, ἡ, ion. συννοίη, Nachdenken, Ueberlegung; Her. 1, 88; ἐμοί τοι ἡ ξύννοια βουλεύει πάλαι, Soph. Ant. 279; συννοίῃ ἐχόμενος, Her. 1, 88; εἰς σύννοιαν αὐτὸς αὑτῷ ἀφικόμενος, Plat. Rep. IX, 571 d, vgl. Legg. VII, 790 a. Bes. Bedenklichkeit, Sorge, συννοίᾳ δὲ δάπ τομαι κέαρ, Aesch. Prom. 435; σύννοιαν ὄμμασιν φέρων, Eur. Heracl. 382; Plat. def. 415 a wird erkl. σύννοια μετὰ λύπης διάνοια ἄνευ λόγου, die sich nicht ausspricht; ἐπὶ συννοίᾳ βαδίζειν, in Gedanken gehen, Luc. Pisc. 13; ὁ ἐπὶ συννοίας, in Gedanken, Scyth. 6.